- عنوان مجله: How to Be a Leader
- نویسنده: MACMILLAN
- حوزه: هدایت و رهبری
- سال انتشار: 2016
- تعداد صفحه: 122
- زبان اصلی: انگلیسی
- نوع فایل: pdf
- حجم فایل: 3.62 مگابایت
قتل کیتی جنووز در 13 مارس 1964 بیش از هر کسی که فکرش را می کرد بر روانشناسی، فرهنگ و آگاهی غرب تأثیر گذاشته است. علاوه بر اینکه در آن زمان تیترهای سراسری را به خود اختصاص داد، برای دهههای بعد جرقه یک حوزه کاملاً جدید از تحقیقات علمی را برانگیخت، در چندین کتاب پرفروش (از جمله دو کتاب از سال 2014) مورد مطالعه قرار گرفت و به عنوان الهام بخش آهنگها، فیلمها و تئاترهای متعددی عمل کرد. نمایشنامه. این عمل نادرست همچنین اجرای سیستم اضطراری 911 را تسریع کرد، که در سال 1968 در سراسر ایالات متحده به واقعیت تبدیل شد. این جنایت چه ویژگی خاصی داشت؟ با 636 قتل در شهر نیویورک در طول سال 1964، زندگی دیگری غم انگیز بود، اما به ندرت یک امر عمومی بود. بله، قتل وحشیانه بود، و قربانی یک زن جوان زیبا بود، اما این به تنهایی چندان برجسته نبود. کیتی معروف نبود و دوستانی در جاهای بلند نداشت. بنابراین تعجبی نداشت که در ده روز اول این حادثه اصلاً مورد توجه قرار نگرفت. اما بعد اتفاقی افتاد. A. M. Rosenthal به عنوان سردبیر کلان شهر نیویورک تایمز نسبتاً تازه کار بود. او بسیار جاه طلب بود و اغلب با مایکل مورفی، کمیسر پلیس شهر نیویورک، جلسات ناهار داشت تا جنایات ویژه ای را که می توانست گزارش دهد، جستجو کند. مورفی در یکی از جلسات ناهارشان تعریف کرد که چگونه او را شگفت زده کرد که این مدیر کافه بیست و هشت ساله، کیتی جنووس، در وسط خیابان تعقیب شده، چاقو خورده، مورد تجاوز جنسی قرار گرفته و در نهایت کشته شده است، و با این حال هیچ کس این کار را نکرده است. حتی به خود زحمت داد تا با پلیس تماس بگیرد. اینطور نبود که کیتی جیغ نزند. او انجام داد. زیاد. در طول تحقیقات، پلیس مجبور شد با سی و هشت شاهد عینی مصاحبه کند، که همگی کیتی را در مدت تقریباً سی دقیقه ای که وینستون موزلی بیست و نه ساله انجام داد تا عمل بی رحمانه خود را دیده یا شنیده بودند. موزلی تنها بود، در همسایگی ناشناخته بود، و تنها سلاحی که در آن روز آورد یک چاقوی شکاری بود. پس چرا کسی برای نجات کیتی نیامد، یا حداقل تلاشی برای هشدار دادن به پلیس انجام نداد؟ روزنتال از آن ناهار دور شد و احساس می کرد که به دنبال چیزی بزرگ است. سه روز بعد، نیویورک تایمز یک داستان صفحه اول را با عنوان چهار ستونی منتشر کرد: 37 چه کسی قتل را دید، به پلیس زنگ نزد. شهروندان قانونمند در کوئینز در سه حمله جداگانه در باغ کیو، یک قاتل را تماشا کردند که یک زن را ساقط می کند و با چاقو می زند.
The murder of Kitty Genovese on 13 March 1964 has influenced Western psychology, culture and consciousness more than anyone thought possible. Besides making nationwide headlines at the time, it sparked a whole new field of scientific research for decades to follow, it has been studied in several bestselling books (including two from 2014), and it has served as inspiration for numerous songs, movies and theatre plays. The misdeed also accelerated the implementation of the 911 emergency system, which became a reality across the United States in 1968. What was so special about this crime? With 636 murders in New York City during the year of 1964, another spilled life was sad, but hardly much of a public affair. Yes, the murder was brutal, and the victim was a pretty young woman, but that alone was far from outstanding. Kitty wasn’t famous and she didn’t have friends in high places. So it was no surprise that for the first ten days the incident didn’t get much attention at all. But then something happened. A. M. Rosenthal was relatively new on the job as the metropolitan editor of the New York Times. He was very ambitious, and he often had lunch meetings with New York City’s police commissioner, Michael Murphy, to scout for particularly juicy crimes to report on. During one of their lunch meetings Murphy shared how it surprised him that this twenty-eight-yearold bar manager, Kitty Genovese, had been chased, stabbed, sexually assaulted, and eventually killed, in the middle of the street, and yet no one had even bothered to call the police. It wasn’t that Kitty didn’t scream. She did. A lot. During the investigation the police had to interview thirty-eight eyewitnesses, all of whom had either seen or heard Kitty sometime during the almost thirty minutes it took the twenty-nine-year-old Winston Moseley to commit his random act of cruelty. Moseley was on his own, unknown in the neighbourhood, and the only weapon he brought on the day was a hunting knife. So why did no one come to Kitty’s rescue, or at least make an effort to alert the police? Rosenthal went away from that lunch feeling that he was on to something big. Three days later the New York Times ran a front-page story with a fourcolumn headline: 37 WHO SAW MURDER DIDN’T CALL THE POLICE Apathy at Stabbing of Queens Woman Shocks Inspector The article opened with: For more than half an hour 38 respectable, law-abiding citizens in Queens watched a killer stalk and stab a woman in three separate attacks in Kew Gardens.
این کتاب را میتوانید از لینک زیر بصورت رایگان دانلود کنید:
Download: How to Be a Leader
نظرات کاربران