- عنوان کتاب: Handbook of Fingerprint Recognition
- نویسنده: Davide Maltoni, Dario Maio, Anil K. Jain
- حوزه: بیوتکنولوژی, اثر انگشت
- سال انتشار: 2022
- تعداد صفحه: 541
- زبان اصلی: انگلیسی
- نوع فایل: pdf
- حجم فایل: 17.3 مگابایت
تشخیص بیومتریک، یا به سادگی بیومتریک، به استفاده از مشخصه‌های آناتومیک و/یا رفتاری متمایز یا شناسه‌ها (مانند اثر انگشت، صورت، عنبیه، صدا و هندسه دست) برای تشخیص خودکار یک شخص اشاره دارد. سوالاتی مانند “آیا این شخص مجاز به ورود به مرکز است؟”، “آیا این فرد حق دسترسی به اطلاعات ممتاز را دارد؟”، و “آیا این شخص قبلا برای گذرنامه درخواست داده است؟” به طور معمول در سازمان های مختلف در بخش های دولتی و خصوصی درخواست می شود. سیستم‌های سنتی تشخیص شخص که بر اساس اسناد شناسایی و رمز عبور/پین هستند، دیگر برای تأیید هویت فرد کافی نیستند. از آنجایی که شناسه‌های بیومتریک را نمی‌توان به‌راحتی جا انداخت، جعل کرد یا به اشتراک گذاشت، آن‌ها نسبت به روش‌های مبتنی بر رمز سنتی (مانند کلیدها یا کارت‌های شناسایی) یا دانش (مانند رمز عبور یا پین) برای شناسایی افراد قابل اعتمادتر هستند. تشخیص بیومتریک امنیت بهتر، کارایی بالاتر و در بسیاری از موارد، راحتی بهتری را برای کاربر فراهم می کند. به همین دلایل است که سیستم‌های تشخیص بیومتریک در تعداد زیادی از دولت (مانند گذرگاه مرزی، کارت شناسایی ملی، و برنامه‌های مزایای اجتماعی) و کنترل دسترسی معمول (مانند باز کردن قفل تلفن همراه، ورود به سیستم کامپیوتر و دسترسی به سیستم‌عامل) مستقر شده‌اند. ساختمان ها) برنامه های کاربردی.تشخیص بیومتریک، یا به سادگی بیومتریک، به استفاده از مشخصه‌های آناتومیک و/یا رفتاری متمایز یا شناسه‌ها (مانند اثر انگشت، صورت، عنبیه، صدا و هندسه دست) برای تشخیص خودکار یک شخص اشاره دارد. سوالاتی مانند “آیا این شخص مجاز به ورود به مرکز است؟”، “آیا این فرد حق دسترسی به اطلاعات ممتاز را دارد؟”، و “آیا این شخص قبلا برای گذرنامه درخواست داده است؟” به طور معمول در سازمان های مختلف در بخش های دولتی و خصوصی درخواست می شود. سیستم‌های سنتی تشخیص شخص که بر اساس اسناد شناسایی و رمز عبور/پین هستند، دیگر برای تأیید هویت فرد کافی نیستند. از آنجایی که شناسه‌های بیومتریک را نمی‌توان به‌راحتی جا انداخت، جعل کرد یا به اشتراک گذاشت، آن‌ها نسبت به روش‌های مبتنی بر رمز سنتی (مانند کلیدها یا کارت‌های شناسایی) یا دانش (مانند رمز عبور یا پین) برای شناسایی افراد قابل اعتمادتر هستند. تشخیص بیومتریک امنیت بهتر، کارایی بالاتر و در بسیاری از موارد، راحتی بهتری را برای کاربر فراهم می کند. به همین دلایل است که سیستم‌های تشخیص بیومتریک در تعداد زیادی از دولت (مانند گذرگاه مرزی، کارت شناسایی ملی، و برنامه‌های مزایای اجتماعی) و کنترل دسترسی معمول (مانند باز کردن قفل تلفن همراه، ورود به سیستم کامپیوتر و دسترسی به سیستم‌عامل) مستقر شده‌اند. ساختمان ها) برنامه های کاربردی.
Biometric recognition, or simply biometrics, refers to the use of distinctive anatomical and/or behavioral characteristics or identifiers (e.g., fingerprints, face, iris, voice, and hand geometry) for automatically recognizing a person. Questions such as “Is this person authorized to enter the facility?”, “Is this individual entitled to access the privileged information?”, and “Did this person previously apply for a passport?” are routinely asked in a variety of organizations in both public and private sectors. Traditional person recognition systems that are based on ID documents and password/PIN no longer suffice to verify a person’s identity. Because biometric identifiers cannot be easily misplaced, forged, or shared, they are considered more reliable for person recognition than traditional token- (e.g., keys or ID cards) or knowledge- (e.g., password or PIN) based methods. Biometric recognition provides better security, higher efficiency, and, in many instances, offers better user convenience. It is for these reasons that biometric recognition systems have been deployed in a large number of government (e.g., border crossing, national ID card, and social benefit programs) and routine access control (e.g., mobile phone unlocking, computer logon, and access to buildings) applications.
این کتاب را میتوانید بصورت رایگان از لینک زیر دانلود نمایید.
Download: Handbook of Fingerprint Recognition
نظرات کاربران