مجله علمی تفریحی بیبیس
0

دانلود کتاب بیهوشی برای جراحی دهان و فک و صورت

بازدید 493
  • عنوان کتاب: Anesthesia for Oral and Maxillofacial Surgery
  • نویسنده: Hong Jiang
  • حوزه: بیهوشی
  • سال انتشار: 2023
  • تعداد صفحه: 334
  • زبان اصلی: انگلیسی
  • نوع فایل: pdf
  • حجم فایل: 9.34 مگابایت
بحث های منتشر شده در مورد بیهوشی برای جراحی دهان و فک و صورت در سال های اخیر نادر بوده است. با این حال، بیهوشی دندان موضوع مهمی بود، زیرا تاریخچه بیهوشی تقریباً با توسعه بیهوشی دهان همپوشانی داشت. بنابراین، نویسنده در این فصل به طور سیستماتیک تاریخچه بیهوشی برای جراحی دهان و فک و صورت را معرفی می کند. درد دهان و سر انسان را از زمان وجودش عذاب داده است. این درد ممکن است ناشی از پوسیدگی دندان یا جراحی در ناحیه دهان و فک و صورت باشد. قبل از اختراع تکنیک‌های بیهوشی، کشیدن دندان‌های بد بدون هیچ گونه بی‌دردی یا بی‌حسی معمول بود و همیشه سعی می‌شد از درد کشیدن دندان‌ها جلوگیری شود. به عنوان مثال، الکل، کنف، خشخاش، سنجد و ترنجبین برای کاهش درد استفاده شده است. با این حال، با دانش معاصر، ما می دانستیم که همه این مواد شیمیایی یا گیاهان سمی هستند و به سختی می توانند درد را کاهش دهند. با پیشرفت های علمی بیشتر، تکنیک هایی مانند استفاده از سرما، فشار و هیپنوتیزم پذیرفته شد. برخی از آنها تا به امروز مورد استفاده قرار گرفته است. با این حال، اینها بیهوشی نبودند و هرگز نمی توانستند جایگزین تقاضای مردم برای انواع بیهوشی شوند. تا زمانی که پزشکی مدرن شروع به توسعه کرد، بیهوشی ظاهر نشد. کشف داروهای بیهوشی جراحی در دوران مدرن در اصل با داروهای بیهوشی استنشاقی مرتبط بود. در پایان قرن هجدهم، تعدادی از گازها شناسایی شده بودند و می‌توانستند نسبتاً قابل اطمینان تولید شوند. دانشمند جوزف پریستلی در سال 1773 اکسید نیتروژن را شناسایی کرده بود. هامفری دیوی، شاگرد او، به آن گاز نیز علاقه داشت، اما نتوانست کیفیت مفید گاز را به اطلاع عموم برساند. در اواسط قرن هجدهم، با پیشرفت علم شیمی، بیهوشی “مدرن” ظهور کرد. دندانپزشک آمریکایی هوراس ولز در سال 1844 متوجه شد و پیشنهاد کرد که گازهای فرار مانند اکسید نیتروژن را می توان استنشاق کرد و برای بیهوشی های پزشکی و دندانی استفاده کرد. او خودش این اثر را آزمایش کرد و متوجه شد که هنگام کشیدن دندان با استنشاق اکسید نیتروژن، هیچ دردی احساس نمی کند. با این حال، هنگامی که او تصمیم گرفت اثر بیهوشی اکسید نیتروژن را نشان دهد، شکست خورد. بعدها، ویلیام توماس گرین مورتون از ولز و همچنین چارلز تی جکسون، شیمیدان و پزشک آموخت. پس از بیهوشی موفقیت آمیز یک سگ خانگی با دادن اتر به آن، در 16 اکتبر 1846 با استفاده از بیهوشی اتر در سالن بیمارستان عمومی ماساچوست برای کمک به کالینز وارن، جراح ارشد، فرصتی یافت تا یافته های خود را به طور عمومی نشان دهد. برای برداشتن تومورهای غده زیر فکی بیمار بدون درد. این یک تظاهرات شناخته شده و موفق بود. اصطلاح “بیهوشی” توسط پزشک دیگر بوستون، الیور وندل هولمز، در نامه ای به مورتون در 21 نوامبر 1846 پیشنهاد شد. این نام پذیرفته شد و آغاز سن بیهوشی را اعلام کرد. داروهای بیهوشی اولیه در مناطق مختلف مورد استفاده قرار گرفتند. در حالی که بیهوشی اولیه برای بیمار ناخوشایند و غیرقابل پیش بینی بود. بیهوشی اولیه باعث تسکین درد بیمار شد، اما خطرات بیشتری در ارتباط با دوز و مسائل درمانی وجود داشت. اسفنجی را در ظرف شیشه ای قرار داده و اتر را داخل آن می چکانند و سپس آن را روی صورت بیمار نگه می دارند. تبخیر اتر باعث کاهش دمای شیشه و در نتیجه خطر سوختن پوست شد.

Published discussions about anesthesia for oral and maxillofacial surgery have been rare in recent years. However, dental anesthesia was an impor¬tant subject as the history of anesthesia was almost overlapped with the development of oral anesthesia. Therefore, in this chapter, the author will systematically introduce the history of anes¬thesia for oral and maxillofacial surgery.
The pain in the mouth and head has tortured human beings since their existence. That pain may be caused by tooth decay or surgery in oral and maxillofacial region. Before anesthesia tech¬niques were invented, it was common to pull out bad teeth without any form of analgesia or anes¬thesia, and avoiding the suffer of pulling teeth has been attempted all the time. For example, alco¬hol, hemp, poppy, henbane, and mandrake have been used to alleviate pain. However, with contemporary knowledge, we knew that all these chemicals or herbs were poisonous and could barely alleviate pain. As more scientific advances were achieved, techniques such as using cold, pressure, and hypnotism were embraced. Some of them have been used till today. Yet, these were not anesthesia and could never replace people’s demand for all kinds of anesthesia.
Anesthesia did not emerge until the mod¬ern medicine began to develop. The discovery of surgical anesthetics in the modern era was originally linked to inhaled anesthetics. By the end of the eighteenth century, a number of gases had been identified and could be produced relatively reliably. Scientist Joseph Priestley had identified nitrous oxide in 1773. Humphry Davy, his apprentice, was interested in that gas as well, yet he failed to publicize the beneficial quality of the gas.
By the mid-eighteenth century, as chemistry progressed, “modern” anesthesia dawned. The American dentist Horace Wells in 1844 noticed and suggested that volatile gases, such as nitrous oxide, could be inhaled and used for medical and dental anesthesia. He tested the effect himself and found that while extracting a tooth with the inhalation of nitrous oxide, he did not feel any pain. However, when he chose to dem¬onstrate the anesthetic efficacy of nitrous oxide, he failed. Later, William Thomas Green Morton learned from Wells and also Charles T. Jackson, a chemist and physician. After successfully anes¬thetized a pet dog by giving it ether, he found an opportunity to publicly demonstrate his findings on 16 October, 1846 by using ether anesthesia in the auditorium of the Massachusetts General Hospital to help Collins Warren, the chief sur¬geon, to remove a patient’s submaxillary gland tumors painlessly. It was a well-known and suc¬cessful demonstration. The term “anesthesia” was suggested by another Boston physician, Oliver Wendell Holmes, in a letter to Morton on 21 November, 1846. The name was adopted, announcing the beginning of anesthetic age.
Early anesthetics came into use in different areas. Whereas, early anesthesia was unpleasant and unpredictable for the patient. Early anesthe¬sia provided pain relief for the patient, but there were greater risks associated with dosage and treatment issues. A sponge was placed in a glass vessel, into which ether was dripped, and then held it to the patient’s face. The evaporation of the ether caused a decrease in the temperature of the glass and thus a risk of burning the skin.

این کتاب را میتوانید از لینک زیر بصورت رایگان دانلود کنید:

Download: Anesthesia for Oral and Maxillofacial Surgery

نظرات کاربران

  •  چنانچه دیدگاه شما توهین آمیز باشد تایید نخواهد شد.
  •  چنانچه دیدگاه شما جنبه تبلیغاتی داشته باشد تایید نخواهد شد.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد.

بیشتر بخوانید