مجله علمی تفریحی بیبیس
0

دانلود کتاب تراوش هیدروکربن باستانی

بازدید 571
  • عنوان کتاب: Ancient Hydrocarbon Seeps
  • نویسنده: Andrzej Kaim, J. Kirk Cochran, Neil H. Landman
  • حوزه: هیدروکربن
  • سال انتشار: 2022
  • تعداد صفحه: 690
  • زبان اصلی: انگلیسی
  • نوع فایل: pdf
  • حجم فایل: 29.3 مگابایت

جوامع شیمیای اتوتروف در اقیانوسهای مدرن نسبتاً اخیراً کشف شدند، زمانی که Lonsdale (1977) اولین جوامع دریچه هیدروترمال را در مرکز گسترش گالاپاگوس در اقیانوس آرام گزارش کرد. بلافاصله پس از آن، دیرینه شناسان شروع به جستجوی مشابه فسیلی چنین جوامعی کردند. اولین همتای فسیلی منافذ هیدروترمال از دوره کرتاسه عمان توصیف شد (هایمون و همکاران 1984). با این حال، به نظر می رسد که دریچه های گرمابی، به ویژه آنهایی که دارای مگافون حفظ شده هستند، در آثار فسیلی بسیار نادر هستند. رسوبات فسیلی و بقایای فسیل شده حیوانات مرتبط با تراوش های سرد هیدروکربنی بسیار رایج تر است. تراوش های هیدروکربنی مدرن در سال 1984 کشف شد (Paull et al. 1984) و اندکی پس از آن در پرونده فسیلی شناسایی شد (Gaillard and Rollin 1986). از آن زمان، تعداد سایت‌های تراوش هیدروکربن در سراسر جهان و زمان زمین‌شناسی افزایش یافته است و اکنون ده‌ها مکان شناسایی شده‌اند. تا سال 2005، تعداد سایت‌های باستانی تراوش هیدروکربنی تنها در ژاپن به 75 رسید (Majima et al. 2005) و همچنان در حال رشد است. اولین تلاش برای خلاصه کردن دانش ما در مورد تراوش هیدروکربن های فسیلی و انجمن های جانوری دریچه هیدروترمال توسط کمپبل و همکاران انجام شد. (2006)، به دنبال آن کتابی با ویرایش استفن کیل منتشر شد که در سال 2010 منتشر شد. جلد دوم، با عنوان The Vent and Seep Biota، بیشتر موضوعات مربوط به تراوش‌ها و دریچه‌های مدرن را پوشش می‌دهد و تراوش‌های فسیلی تنها بخش کوچکی از آن را تشکیل می‌دهند. در 11 سال پس از انتشار آن جلد، مکان‌های تراوش مهم جدیدی کشف شده‌اند که بخش‌های زیادی از سابقه زمین‌شناسی را در بر می‌گیرد (به عنوان مثال، پکمن و همکاران 2011، 2013؛ کیل و همکاران، 2017) و شامل محیط‌های کمتر شناخته شده و جغرافیایی می‌شود. مناطق (به عنوان مثال، هامر و همکاران 2011؛ Hryniewicz و همکاران. 2012، 2015، 2019، 2021؛ Landman و همکاران. 2012؛ Agirrezabala و همکاران. 2013؛ Kaim و همکاران. 2013، 2013؛ Kiel 2013; Hansen 2015؛ Meehan and Landman 2016؛ Nobuhara et al. 2016). همچنین، بسیاری از محل های تراوش شناخته شده با جزئیات بسیار بیشتری مورد مطالعه قرار گرفته اند. در نتیجه، زمان مناسبی برای یک حجم جدید با تمرکز بر تراوش های هیدروکربنی باستانی به نظر می رسید.

Chemoautotrophic communities in the modern oceans were discovered only relatively recently when Lonsdale (1977) reported the first hydrothermal vent communities at the Galapagos spreading center in the Pacific Ocean. Immediately afterwards, paleontologists started to look for fossil analogs of such communities. The first fossil counterpart of hydrothermal vents was described from the Cretaceous of Oman (Haymon et al. 1984). It turns out, however, that hydrothermal vents, especially those with preserved megafauna, are exceptionally rare in the fossil record. Much more common are fossil deposits and fossilized remains of the animals associated with hydrocarbon cold seeps. Modern hydrocarbon seeps were discovered in 1984 (Paull et al. 1984) and shortly thereafter were identified in the fossil record (Gaillard and Rollin 1986). Since then, the number of hydrocarbon seep sites across the globe and geological time has grown and now there are several dozen localities identified. By 2005, the number of ancient hydrocarbon seep sites reached 75 in Japan alone (Majima et al. 2005) and is still growing. The first attempt to summarize our knowledge on fossil hydrocarbon seep and hydrothermal vent faunal associations was by Campbell et al. (2006), followed by a book edited by Steffen Kiel published in 2010. The latter volume, entitled The Vent and Seep Biota, mostly covered topics related to modern seeps and vents, and fossil seeps constituted only a small part. In the 11 years since that volume was published, new important seep sites have been discovered, spanning many parts of the geologic record (e.g., Peckmann et al. 2011, 2013; Kiel et al. 2017) and including little-known environments and geographical regions (e.g., Hammer et al. 2011; Hryniewicz et al. 2012, 2015, 2019, 2021; Landman et al. 2012; Agirrezabala et al. 2013; Kaim et al. 2013; Kiel et al. 2013, 2020; Kiel and Hansen 2015; Meehan and Landman 2016; Nobuhara et al. 2016). As well, many known seep localities have been studied in much greater detail. As a result, it seemed an appropriate time for a new volume focusing on ancient hydrocarbon seeps.

 

این کتاب را میتوانید از لینک زیر بصورت رایگان دانلود کنید:

Download: Ancient Hydrocarbon Seeps

نظرات کاربران

  •  چنانچه دیدگاه شما توهین آمیز باشد تایید نخواهد شد.
  •  چنانچه دیدگاه شما جنبه تبلیغاتی داشته باشد تایید نخواهد شد.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد.

بیشتر بخوانید