- عنوان کتاب: Biological Approaches to Controlling Pollutants
- نویسنده: Sunil-Kumar,-Muhammad-Zaffar-Hashmi
- حوزه: آلودگی
- سال انتشار: 2022
- تعداد صفحه: 427
- زبان اصلی: انگلیسی
- نوع فایل: pdf
- حجم فایل: 12.4 مگابایت
بیوتکنولوژی زیست محیطی یک رشته قدیمی است. کمپوست سازی و تصفیه فاضلاب نمونه های رایج بیوتکنولوژی زیست محیطی قدیمی هستند. مطالعات کنونی در اکولوژی و زیست شناسی مولکولی فرصت هایی را برای فرآیندهای بیولوژیکی فوق العاده کارآمد ارائه می دهد. از دستاوردهای قابل توجه این مطالعات می توان به پاکسازی مناطق آلوده آب و زمین اشاره کرد. زیست پالایی فرآیندی است که در آن ضایعات آلی از نظر بیولوژیکی تحت شرایط کنترل شده به سطوحی کمتر از حد غلظت تعیین شده توسط مقامات نظارتی یا به حالت های بی ضرر تجزیه می شوند (Mueller et al., 1996). به عبارت دیگر، زیست پالایی استفاده از موجودات زنده، عمدتاً میکروارگانیسمها، برای تجزیه آلایندههای محیطی به اشکال کمتر سمی است. عمدتاً از باکتری ها و قارچ ها یا گیاهان برای تخریب یا سم زدایی مواد مضر برای سلامت انسان و محیط زیست استفاده می کند. میکروارگانیسم ها و گیاهان ممکن است بومی یک منطقه آلوده باشند یا از جای دیگر جمع آوری شده و به محل آلوده آورده شوند. آلاینده ها توسط موجودات زنده توسط واکنش های بیوشیمیایی که به عنوان بخشی از فرآیندهای متابولیک آنها رخ می دهد، تبدیل می شوند. تجزیه زیستی آلاینده ها نتیجه عملکرد ارگانیسم های متعدد است. هنگامی که میکروارگانیسم ها برای تکمیل و بهبود تخریب به یک مکان آلوده اضافه می شوند، این فرآیند به عنوان افزایش زیستی شناخته می شود. در فرآیند زیست پالایی، میکروارگانیسم ها به طور آنزیمی به آلاینده ها حمله کرده و آنها را به محصولات بی ضرر تبدیل می کنند. زیست پالایی تنها زمانی می تواند موثر باشد که شرایط محیطی اجازه رشد و فعالیت میکروبی را بدهد. کاربرد آن اغلب شامل دستکاری پارامترهای محیطی برای اجازه رشد و تخریب میکروبی با سرعت بیشتری است. روشهای زیست پالایی معمولاً از نظر اقتصادی نسبت به روشهای سنتی مانند سوزاندن مقرونبهصرفهتر هستند، زیرا برخی از آلایندهها را میتوان در محل تصفیه کرد، بنابراین خطرات قرار گرفتن در معرض برای پرسنل پاکسازی یا قرار گرفتن در معرض بالقوه گستردهتر در نتیجه حوادث حملونقل به حداقل میرسد. از آنجایی که زیست پالایی مبتنی بر تضعیف طبیعی آلایندهها است، نسبت به سایر فناوریها قابل قبولتر است. اکثر سیستمهای زیست پالایی تحت شرایط هوازی اجرا میشوند، اما اجرای یک سیستم در شرایط بیهوازی ممکن است به ارگانیسمهای میکروبی اجازه دهد تا مولکولهای مقاوم را تجزیه کنند (کولبرگ و یانگ، 1995). مانند سایر فناوریها، زیست پالایی محدودیتهایی دارد.
Environmental biotechnology is an old field; composting and wastewater treatments are common examples of older environmental biotechnologies. Current studies in ecology and molecular biology present opportunities for extra-efficient biological processes. Notable accomplishments of these studies include the cleanup of polluted water and land areas. Bioremediation is a process in which organic wastes are biologically degraded under controlled conditions to levels below the concentration limits established by regulatory authorities or to innocuous states (Mueller et al., 1996). In other words, bioremediation is the use of living organisms, mainlymicroorganisms, to degrade environmental pollutants into less toxic forms. It mainly uses bacteria and fungi or plants to degrade or detoxify substances harmful to human health and the environment. The microorganisms and plants may be native to a contaminated area or collected from elsewhere and brought to the contaminated site. Pollutants are transformed by living organisms by biochemical reactions that occur as a part of their metabolic processes. Biodegradation of pollutants is a consequence of the actions of multiple organisms. When microorganisms are added to a contaminated site to supplement and improve degradation, the process is known as bioaugmentation. In the bioremediation process, microorganisms enzymatically attack pollutants and convert them to harmless products. Bioremediation can be effective only when environmental conditions allow microbial growth and activity; its application often involves the manipulation of environmental parameters to allow microbial growth and degradation to proceed at a faster rate. Bioremediation techniques are typically more economically feasible than traditional methods such as incineration because some pollutants can be treated on site, thus minimizing exposure risks for cleanup personnel or potentially wider exposure as a result of transportation accidents. Because bioremediation is based on natural attenuation of pollutants, it is considered more acceptable than other technologies. Most bioremediation systems are run under aerobic conditions, but running a system under anaerobic conditions may permit microbial organisms to degrade otherwise recalcitrant molecules (Colberg and Young, 1995). As with other technologies, bioremediation has its limitations.
این کتاب را میتوانید بصورت رایگان از لینک زیر دانلود نمایید.
نظرات کاربران