مجله علمی تفریحی بیبیس
0

دانلود کتاب ازدواج نامحدود – قانون دولتی، قدرت و نابرابری در چین معاصر

بازدید 648
  • عنوان کتاب: Marriage Unbound – State Law, Power, and Inequality in Contemporary China
  • نویسنده: Ke Li
  • حوزه: ازدواج
  • سال انتشار: 2022
  • تعداد صفحه: 346
  • زبان اصلی: انگلیسی
  • نوع فایل: pdf
  • حجم فایل: 11.5 مگابایت

دقایقی قبل از صبح، در 10 می 2010، هو یومی، یک کارگر مهاجر در اواخر سی سالگی، خود را از اتوبوس شاتل بیرون کشید. صورتش رنگ پریده، کمرش درد می کند، پاها درد می کند، شکمش به خاطر بیماری ماشین پیچ می خورد. روزهای سفر – از شرق، ساحلی چین تا غرب داخلی، از محل کار یومی در جیانگ سو تا سرزمین مادری او در سیچوان – قدرت او را تضعیف کرده بود. اما به جای اینکه سرعتش را کم کند، سرعتش را تندتر کرد. طولی نکشید که او وارد راهروی تاریک یک ساختمان اداری شد که فقط چند بلوک با ایستگاه اتوبوس فاصله داشت. در داخل آن راهرو مقصد یومی بود – دادگاه خلق Qinchuan، جایی که او قرار بود برای اولین بار در دادگاه حاضر شود. دقیقا 215 روز قبل، یومی پس از حمله شوهرش به او از خانه گریخت و بار دیگر کبودی در سراسر بدنش به جا گذاشت. در میان آن حمله، او یک چاقوی آشپزخانه را برای دفاع از خود برداشت، یک واکنش غریزی که زندگی او را نجات داد. تنها پس از آن مرد عقب نشینی کرد. چند روز بعد، یومی با کمک یک همکار، از فوجیان، جایی که این زوج به عنوان کارگر مهاجر امرار معاش می کردند، فرار کرد و سوار اتوبوسی به جیانگ سو، استانی صدها مایل دورتر شد، که به طور مشابه مملو از مشاغل پرداخت نقدی برای مهاجران بود. اهل روستا برای چند ماه بعد، یومی در مخفی کاری و ترس زندگی کرد و مدام پشت سر او را زیر نظر داشت. کبودی های پوشاننده بدنش محو شدند، اما زخم های نامرئی به سختی بهبود یافتند. او اغلب از وحشت شبانه بیدار می شد. یومی گفت: «لحظه ای که به خواب می روم، خواب می بینم که او بارها مرا کتک می زند. یومی با کار در یک کارخانه در نانجینگ، پایتخت جیانگ سو، هر پنی که می توانست پس انداز کرد. در بهار 2010، او سرانجام به اندازه کافی پول نقد جمع آوری کرد تا یک کارگر قانونی را برای کمک به پرونده طلاق خود استخدام کند. او آماده بود تا پرونده خود را در دادگاه مطرح کند، به این امید که رابطه خود را با یک مرد خشن و متجاوز قطع کند. در همان ماه می، یک زن مهاجر دیگر، میائو شویهوا، تصمیمی مشابه را در نظر داشت. برخلاف Yuemei که برای جستجوی شغل خارج از مزرعه به مکان‌های دور افتاده مانند فوجیان و جیانگ سو سفر کرد، Shuihua در روستایی سیچوان در نزدیکی خانواده‌اش و پسر نوزادش ماند. اگرچه پدر و مادرش هر از گاهی دست دراز می‌کردند، اما مسئولیت فرزندآوری کاملاً بر دوش شوی‌هوا افتاد. به سختی سی سال، شوی‌هوا شش سال گذشته را صرف دریافت حداقل دستمزد به‌عنوان یک کارگر معمولی در محله مجاور کرده بود. او امیدوار بود که انجام این کار بتواند به تعادل درآمد و هزینه های خانواده اش از یک سو و مراقبت از جوانان و سالمندان از سوی دیگر کمک کند. اگرچه این امید به ندرت محقق می شد. شکاف بین حقوق او و مخارج مختلف خانواده رو به افزایش بود. گذاشتن غذا روی میز، پرداخت قبوض آب و برق، دوباره پر کردن نسخه، تهیه پودر شیر و پوشک… همه چیزهای کوچکی که به او اجازه تشکیل خانواده می داد، روز به روز سخت تر به نظر می رسید. شوهر شویهوا، که او را «مردی صادق» با خلق و خوی تند توصیف کرد، به سختی بار او را کم کرد. شویهوا گفت، این مرد که روز به روز زمین های کشاورزی را شخم می زد، “فقط نمی توانست خانواده اش را تغذیه یا لباس بپوشاند.” شویهوا در حالی که با ازدواجی پرتنش دست و پنجه نرم می کرد، مدام به پسرش فکر می کرد. اگر ازدواج او نتواند زنده بماند چه اتفاقی برای او می افتد؟ آیا او پس از طلاق می تواند حضانت فرزند را حفظ کند؟ آیا شوهرش، مردی دهقانی که در آستانه چهل سالگی است، تنها فرزندش را رها می کند، پسری سالم که قرار است تنها وارث خانواده اش شود؟ با در نظر گرفتن این سؤالات، شوی‌هوا از شوهرش در سال 2010 شکایت کرد و انتظار داشت دادگاه حکم عادلانه‌ای را در مورد طلاق و حضانت فرزند صادر کند.

minut e s pas t n ine i n the mor ning, on May 10, 2010 , Hou Yuemei, a migrant worker in her late thirties, pulled herself out of a shuttle bus. Her face paled, her back aching, legs sore, her stomach twisting from car sickness. Days of travel—from eastern, coastal China to the western inland, from Yuemei’s workplace in Jiangsu to her native soil in Sichuan— had sapped her strength. But, instead of slowing down, she quickened her pace. Before long, she headed into a dark corridor of an office building, just a few blocks away from the bus station. Inside that corridor was Yuemei’s destination—the Qinchuan People’s Tribunal, where she was about to make her first court appearance. Exactly 215 days earlier, Yuemei fled home after her husband had attacked her, once again leaving bruises all over her body. Amid that assault, she grabbed a kitchen knife to defend herself, an instinctive reaction that saved her life. Only after that did the man back off. Days later, with the help of a coworker, Yuemei escaped Fujian, the place where the couple had been eking out a living as migrant workers, and boarded a bus to Jiangsu, a province hundreds of miles away, similarly awash with cashpaying jobs for migrants hailing from the countryside. For the next few months, Yuemei lived in secrecy and fear, constantly watching her back. The bruises covering her body faded away, but the invisible scars hardly healed. She frequently woke up from night terrors. “The moment I fall asleep, I dream about him beating me repeatedly,” said Yuemei. Working a factory job in Nanjing, the capital city of Jiangsu, Yuemei saved every penny she could. By the spring of 2010 , she had finally amassed enough cash to hire a legal worker to help with her divorce suit. She was ready to press her case inside a courtroom, hoping to cut ties with a violent, abusive man. That same May, another migrant woman, Miao Shuihua, was contemplating a similar decision. Unlike Yuemei, who journeyed to remote places like Fujian and Jiangsu to search for off-farm employment, Shuihua stayed in rural Sichuan close to her family and her infant son. Although her parents lent a hand from time to time, the responsibility of childrearing squarely fell on Shuihua’s shoulders. Barely thirty, Shuihua had spent the past six years earning minimum wages as a menial laborer in the nearby county seat. Doing so, she hoped, could help balance her family’s income and expenditure on the one hand and care for both the young and the elderly on the other. That hope rarely materialized, though. The gap between her paycheck and the family’s various expenses kept growing. Putting food on the table, paying utility bills, refilling a prescription, getting milk powder and diapers … all the little things that allowed her to raise a family seemed more and more taxing by the day. Shuihua’s husband, whom she described as “an honest man” with a quick temper, scarcely eased her burden. Plowing farmland day in, day out, the man “just couldn’t feed or clothe his family,” Shuihua said. While wrestling with a strained marriage, Shuihua constantly thought about her son. What would happen to him if her marriage could not survive? Could she retain child custody after divorce? Would her husband, a peasant man about to turn forty, let go of his only child, a healthy boy destined to become the sole heir of his family? With these questions in mind, Shuihua sued her husband, later in 2010, expecting the court to mete out fair rulings over divorce and child custody.

این کتاب را میتوانید از لینک زیر بصورت رایگان دانلود کنید:

Download: Marriage Unbound – State Law, Power, and Inequality in Contemporary China

نظرات کاربران

  •  چنانچه دیدگاه شما توهین آمیز باشد تایید نخواهد شد.
  •  چنانچه دیدگاه شما جنبه تبلیغاتی داشته باشد تایید نخواهد شد.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد.

بیشتر بخوانید